Licht geluid en warmte,
Je ligt om de warme stenen kerkvloer, al een ervaring op zich. Het is donker en om je heen krioelen blauwe rode en groene laserlichtjes.
Meer dan 75 mensen liggen met matjes, kussens en dekens naast elkaar. Grote gongs staan op verschillende plekken opgesteld in de kerk, kristallen klankschalen, trommels met glaskorrels, belletjes, didgeridoos en cello staan opgesteld.
Hans leidt het concert in en zegt als laatste: geef je over aan het geluid van de gongs en geniet van je reis. Iedereen wordt steeds stiller en eerste tonen beginnen. Het is alsof het geluid je aan de hand meeneemt. Je lichaam ontspant, je gedachten worden rustiger en je “vergeet” waar je bent en wie er naast je liggen.
De geluiden en trillingen
De muziek, de geluiden zijn nog herkenbaar, het voelt vertrouwt en langzamerhand zak je steeds dieper de ontspanning in. Minder bekende, herkenbare geluiden van de didgeridoo nemen bereiken je oren en openen je als het ware voor de andere geluiden die gaan komen. Soms hoor je geluiden die je niet kunt duiden die klinken als regen, zee en wind.
Zodra de gong opkomt neem je het geluid ervan niet alleen waar met je oren maar ook met je hele lichaam. Het omarmt, omvat je als een bad van geluid. In het begin kan het intens zijn en kun je je verzetten tegen het gevoel en het geluid. Zodra je je overgeeft is er niets anders meer dan trillingen en wordt je je bewust van het effect op je.
Mijn ervaring:
Bij mij lossen alle dieper liggende spanningen op. Schouder-, nek- en kaakspieren ontspannen diep en ik besef hoeveel spanning er eigenlijk zat al die tijd. Ik voel ook emoties oplossen en chakra’s openen. Mijn darmen reageren enorm deze keer.
Ik denk vanalles maar net zoals ik van meditatie of healing ken, komen en gaan ze weer, ze storen mijn ervaring niet. De geluiden van cello raken altijd verdriet aan als ik het hoor en nu hier helemaal. Het is fijn en ik laat het komen en weer gaan. Soms voel ik dingen die niet (her)ken maar ik weet dat ze bij mij horen en dus goed zijn.
En al na 1,5 uur klinken er steeds meer zachte belletjes en de geluiden van de zee en wind en ik denk ‘jammer!’ Wat een genot! Rustig aan word ik me weer bewust van waar ik ben en ik blijf nog lang tegen mijn vriendin aanhangen. We willen niet weg!
2 dagen later ben ik er nog van bewust hoeveel spanning er uit mijn lijf en hoeveel opener ik ben.
Reactie schrijven